Bojownikom niepodległości

Feliks [Właśc Buluk] Boluk

(1895-po 1939)

Urodził się 22 listopada 1895 r. we Włodzimierzu Wołyńskim. Syn Jana i Łucji.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 do 1928 r. służył w 77 pp. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. piech., w 1932 r. pozostawał w dyspozycji szefa Dep. Piechoty MSWojsk, a potem służył w Szkole Podoficerskiej dla Małoletnich nr 3 w Nisku (1935, 1939). Wiosną 1939 r. był dowódcą 1 komp.
Podczas kampanii 1939 r. w nadwyżkach 17 pp w Ośrodku Zapasowym 17 DP. Po agresji sowieckiej 19 września na czele grupy żołnierzy w Kutach przekroczył granicę Rumunii.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 1920 r.) z Weroniką Niekrasz.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 171/1933
Źródła

„Monitor Polski” nr 171/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.