Bojownikom niepodległości

Ferdynand Bagierek

(1894–1934)

Urodził się w 1894 r. w Żywcu. Syn Józefa i Anny z Bittów.

Pracował jako szewc.

Brał czynny udział w pracach Zw. Walki Czynnej i Zw. Strzeleckiego. Należał do „Sokoła” w Żywcu. Po przeszkoleniu wojskowym w lipcu 1914 r. został instruktorem miejscowej Stałej Drużyny „Sokoła”.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i w Legionach Polskich. Był żołnierzem 1 pp LP. Wiosną 1915 r. w stopniu sierż. magazynier w intendenturze 5 pp LP. Ranny podczas walk na Wołyniu (1915 r.), leczył się w szpitalu w Dęblinie. Po rekonwalescecji w służbie werbunkowej w Krasnymstawie.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowm. Służył w 7 komp. uzupełnień. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16lutego 1918) został internowany przez Austriaków w Talaborfalva.

Zwolniony, został wcielony do armii austro-węgierskiej i w marcu 1918 r. wysłany na front włoski.

W niepodległej Polsce mieszkał w Żywcu. Był majstrem szewskim.

Zmarł śmiercią samobójczą 8 sierpnia 1934 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu na Powązkach.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914-1918, Milówka 2018; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Kurier Warszawski” nr 217/1934; Materiały do historii I Brygady, „Żołnierz Legionów i POW” nr 3-4/1939; „Monitor Polski” nr 171/1933.