Urodził się 28 października 1896 r. w Koninie. Syn Adama i Marii z Chemerów.
W czasie I wojny światowej w POW ps. „Zaremba”.
Po 1918 r. w WP. W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1931 r. posiadał stopień st. sierż. Służył wówczas w WSWoj w Warszawie.
Podczas II wojny światowej brał udział w działalności konspiracyjnej w szeregach AK ps. „Organ”. Brał udział w powstaniu warszawskim w szeregach III plut. 1 komp. I baonu „Lecha Żelaznego” Zgrupowania „Chrobry II”. Walczył w północnym Śródmieściu. Zapewne po kapitulacji oddziałów powstańczych (2 października 1944) wraz z ludnością cywilną wyszedł z Warszawy.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Dwukrotnie żonaty; z N. Archita, miał z nią dziecko, a potem z Eugenią Rudzienko, z którą miał dziecko.
„Monitor Polski” nr 179/1931.