Bojownikom niepodległości

Filip Fonder

(1890–1950)

Filip FonderUrodził się 28 kwietnia 1890 r. w Gabultowie.

W czasie I wojny światowej w Armii Polskiej we Francji. W stopniu sierż. dowodził plut. 5 komp. 1 psp. Szczególnie odznaczył się w nocy z 24 na 25 lipca 1918 r. podczas ataku na wzgórze „Bois de Raquette”, kiedy po śmierci oficerów przejął dowództwo komp. Wraz z armią w 1919 r. powrócił do kraju.

Walczył z Ukraińcami i bolszewikami. Służył w 1 baterii 3 pac (potem: 11 pap i 22 pap).

Po wojnie poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Uzyskał stopień chor. Na końcu lat 30. pozostawał w stanie spoczynku.

Mieszkał pod Warszawą.

Zmarł w 1950 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Pomiechowie.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Medalem Niepodległości i francuskim Krzyżem Wojennym.

Żonaty, miał potomstwo.

Źródła

„Monitor Polski” nr 177/1938.