Urodził się 13 czerwca 1898 r. w Zabielu. Syn Stanisława i Małgorzaty z Pieklików.
W czasie I wojny światowej w POW w Łomży.
Od 1918 r. w WP. Służył w 33 pp.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W 1931 r. posiadał stopień sierż., następnie tyt. st. sierż.
Podczas II wojny światowej w grudniu 1939 r. aresztowany przez Sowietów. Przebywał w więzieniu w Łomży. W czerwcu 1940 r. wywieziony do więzienia w Tobolsku. W 1943 r. uwolniony, wstąpił do LWP. Służył w 1 BPanc. W stopniu chor. dowodził 2 komp. baonu zmotoryzowanego piechoty. Brał udział w bitwie pod Studziankami, później walczył na Wale Pomorskim i o Gdańk i Gdynię.
Po wojnie kontynuował służbę w LWP. W 1946 r. w stopniu kpt. zwolniony ze stanowiska kwatermistrza tej brygady. Później na emeryturze, awansował na mjr.
Brał udział w opiece nad grobami żołnierzy 33 pp na cmentarzu w Łomży.
Zmarł 31 maja 1972 r. i został pochowany na Cmentarzu w Łomży.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
Żonaty dwukrotnie; z pierwszą miał córkę Janinę (zm. 1986) zamężną Bieszka, a potem (od 3 VI 1930) z Marią Kozłowską, miał synów Ryszarda, Zbigniewa (zm. 2000), Stanisława i Kazimierza Jerzego oraz córkę Barbarę (zm. 2009).
Florian Gugnacki – zasłużony Łomżyniak, www.historialomzy.pl/florian-gugnacki-zasluzony-lomzyniak/ [dostęp 7 II 2021]; „Monitor Polski” nr 218/1931; J. Przymanowski, Studzianki, Warszawa 1966.