Bojownikom niepodległości

Franciszek Abramowicz

(1901-po 1938)

Urodził się w 1901 r. w Krasnopolu koło Sejn. Syn Władysława i Stefanii z Misiukanisów.

Uczył się w szkole powszechnej w rodzinnej wsi.

W czasie I wojny światowej od 18 czerwca 1918 r. w Polskiej Organizacji Wojskowej (okręg Suwałki). W sierpniu 1919 r. uczestniczył w powstaniu sejneńskim skierowanym przeciwko Litwinom. Brał udział w rozbrojeniu okupantów w Krasnopolu i walce pod Sejnami. Po zakończeniu walk powrócił do rodzinnej wsi.

Od 1 lutego 1920 r. w Wojsku Polskim. Służył w 8 komp. 3 pp leg. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. 1 lutego 1921 r. przydzielony do baonu zapasowego pułku, następnego dnia został bezterminowo urlopowany, po czym przeniesiony do rezerwy.

Ponownie wcielony 24 kwietnia 1922 r., służył w 3 komp. 61 pp. 28 sierpnia odkomenderowany do szefostwa remontu Dowództwa Okręgu Korpusu nr VIII, 12 maja 1923 r. powrócił do 61 pp. 11 października przydzielony do oddziału sztabowego, 30 kwietnia 1924 r. przeniesiony do rezerwy.

Pracował w swoim ok. 20 hektarowym gospodarstwie w rodzinnej miejscowości.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

CAW, akta Medalu Niepodległości z 27 VI 1938; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 177.