Bojownikom niepodległości

Franciszek Antoni Bahyrycz

(1896–po 1939)

Franciszek Antoni BahyryczUrodził się 30 września 1896 r. we Lwowie. Syn Tomasza i Julii z Walentów.

Pracował jako ślusarz maszynowy.

Członek Drużyn Bartoszowych.

W czasie I wojny światowej od 15 lipca 1915 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. był żołnierzem 8 komp. 4 pp LP, a potem okm nr 2 tego pułku. Uczestniczył w kampanii wołyńskiej. Od 15 maja 1916 r. w 3 komp. 5 pp LP. W 1917 r. przez okres połowy roku należał do aparatu werbunkowego w powiecie miechowskim i olkuskim.

Potem przebywał na kursie wyszkolenia nr 4.

Po kryzysie przysięgowym w Polskim Korpusie Posiłkowym aż do przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918).

Od 3 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka III (pododcinek Dyrekcja Kolejowa). Po wyparciu przeciwnika z miasta przydzielony baterii miotaczy min 1 pap, awansował na kpr. Następnie w 8 baterii 5 pac. Uzyskał stopień plut. Podczas ofensywy kijowskiej w maju 1920 r. w 3 baterii 5 pap.  W baterii tej służył także podczas odwrotu z Ukrainy. Następnie w sądzie polowym 5 DP i w sądzie polowym DOGen Lwów. Po wojnie z bolszewikami w 1921 r. zdemobilizowany.

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był funkcjonariuszem poczt i telegrafów.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; Lwów i Małopolska Wschodnia w Legionach Polskich 1914-1917, Lwów 1935; „Monitor Polski” nr 245/1932; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.