Bojownikom niepodległości

Franciszek Baran

(1899-1974)

Urodził się 27 listopada 1899 r. w Krotoszynie. Syn Józefa i Marii z Grobelnych.

 

Ukończył szkołe powszechną, a potem odbył kursy wieczorowe.

 

W czasie I wojny światowej 11 września 1917 r. powołany do armii niemieckiej, służył w niej do 11 listopada 1918 r.

 

Uczestnik powstania wielkopolskiego. 1 stycznia 1919 r. brał udział w zdobyciu dworca w Krotoszynie. Później walczył pod Zdunami (gdzie 17 lutego został ranny w prawą nogę), Kochałami, Kobylą Górą i Uciechowem. Następnie w Wojsku Polskim.

 

W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Na początku lat 30. w stopniu sierż. służył w 70 pp.

 

Brał udział w kampanii 1939 r. Następnie uczestniczył w ruchu oporu w szeregach AK.

 

Po II wojnie światowej należał do antykomunistycznego podziemia. Należał do WSGO „Warta” (obwód Jarocin).

 

Później mieszkał w Pleszewie. Pracował jako księgowy-kontroler w Państwowym Gospodarstwie Rolnym Zespół Marszewo.

 

Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.

 

W 1972 r. mianowany ppor.

 

Zmarł 10 maja 1974 r. i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym w Krotoszynie sektor 1.

 

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Źródła

Franciszek Baran

www.listawykletych.pl/katalog/baran-franciszek/ [dostęp 4 I 2024]; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 3, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; „Monitor Polski” 1932, nr 259.