Bojownikom niepodległości

Franciszek Bauer–Czarnomski

(1887–1955)

Urodził się 23 grudnia 1887 r. w Krakowie.

Odbył obowiązkową służbę wojskową w armii austro-węgierskiej w charakterze jednorocznego ochotnika.

Przed I wojną światową należał tajnej Armii Polskiej, w której od stycznia 1911 r. był komendantem oraz wykładowcą regulaminów, pionierstwa i taktyki w szkole podchorążych w okręgu lwowskim. Wchodził w skład komendy okręgu lwowskiego tej organizacji. Już 7 maja został szefem sztabu okręgu oraz dowódcą baonu. Jednocześnie sprawował funkcję kierownika Komisji Skarbu PDS. 29 listopada 1911 r. otrzymał najwyższy stopień w tej organizacji tj. pchor. W tym też roku wszedł w skład komisji opracowującej wspólne dla PDS i Zw. Strzeleckiego rozkazodawstwo i regulamin musztry. Od 15 października 1912 r. był członkiem Komendy Naczelnej PDS. Na początku 1913 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie starał się o utworzenie polskiej akademii wojskowej w Pittsburghu. Akcja ta zakończyła się niepowodzeniem. Doprowadził do utworzenia na tym terenie kilku PDS.

W czasie I wojny światowej wyruszył z USA do Europy, by wstąpić do Legionów Polskich. Jako poddany austriacki został aresztowany i osadzony w obozie w Wlk. Brytanii.

W niepodległej Polsce wieloletni attaché prasowy ambasady RP w Londynie oraz tamtejszy korespondent „Kuriera Warszawskiego’ i „Robotnika”.

Podczas II wojny światowej organizator sekcji polskiej BBC.

Po wojnie na emigracji.

Zmarł 25 grudnia 1955 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu St. Patrick`s.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Zofią Rembilas.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 29/1932.