Urodził się 14 sierpnia 1890 r. w Kosinie koło Łańcuta. Syn Michała i Marii z Raków.
Pracował jako palacz kolejowy.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu szer. był żołnierzem 10, 2 i 13 komp. 2 pp LP.
Później wcielony do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim, gdzie dostał się do niewoli.
Wstąpił do polskich oddziałów we Włoszech, z którymi na początku 1919 r. został przeniesiony do Francji. W składzie armii gen. Józefa Hallera wiosną 1919 r. powrócił do kraju. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Po jej zakończeniu przeniesiony do rezerwy.
Dzierżawił młyn i tartak w Gorzycach koło Przeworska. W 1929 r. powrócił do Kosiny i dzierżawił tam młyn. W 1943 r. uległ ciężkiemu wypadkowi, w następstwie którego leczył się przez trzy lata.
Po wojnie aż do emerytury pracował w młynie.
Zmarł 10 października 1960 r. w Kosinie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty, miał synów.
K. Bester, w: Słownik biograficzny powiatu łańcuckiego, www.78.131.222.67/reklama; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 178/1937, 140/1938.