Bojownikom niepodległości

Franciszek Bieda

(1896–1982)

Urodził się 17 grudnia 1896 r. w Sowlinach pow. Limanowa. Syn Franciszka i Wiktorii z Postrożnych.

Od 1908 r. kształcił się w II gimnazjum w Nowym Sączu; ukończył siedem klas.

W czasie I wojny światowej 17 sierpnia 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. „Bem”. Służył w 2 komp. 3 pp LP, uzyskując stopień kpr. Ranny podczas kampanii karpackiej, leczył się w szpitalu rezerwowym w Nowym Sączu. W lutym 1916 r. uzyskał maturę w II gimnazjum w Nowym Sączu. Superarbitrowany 4 lutego, 18 i 25 czerwca oraz 22 lipca 1917 r. w Krakowie i uznany za czasowo niezdolnego do służby, otrzymał pensję inwalidzką.

Od października 1916 r. studiował geologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując w marcu 1922 r. doktorat. 

Podjął pracę na uczelni jako asystent. W 1933 r. przeprowadził habilitację.

Po II wojnie światowej w 1945 r. został kierownikiem Zakładu Geologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Funkcję tę zajmował do końca roku. Na tej uczelni pracował do 1951 r. Od 1 września 1947 r. kierował geologią w krakowskiej Wyższej Szkole Pedagogicznej. Od 1948 do lutego 1951 był tam dziekanem Wydz. Przyrodniczo-Geograficznego. W 1951 r. został kierownikiem Zakładu Paleontologii Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1967 r. przeszedł na emeryturę.

Członek honorowy Polskiego Tow. Geologicznego.

Zmarł 20 września 1982 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. XLVI.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Giza, Legioniści z nowosądeckich gimnazjów czasu wielkiej wojny 1914-1918, Kraków-Nowy Sącz 2018; W. Krach, Franciszek Bieda (1897-1982), „Przegląd Geologiczny” nr 4/1983; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 212/1933; V Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.