Bojownikom niepodległości

Franciszek Boberski

1899–przed 1933

Urodził się 1 maja 1899 r. w Czerniowcach. Syn Wiktora i Heleny z Kalynczuków (?).

Uczeń gimnazjum.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. W stopniu szer. od 20 stycznia 1915 r. był żołnierzem 4 komp. 2 pp LP. Od 10 kwietnia 1915 r. w baonie uzupełniającym kpt. Szczęsnego Rucińskiego (potem: kpt. Franciszka Sikorskiego), z którym 10 maja wszedł w skład 4 pp LP. Jako żołnierz patrolu telefonicznego 6 komp. 15 lipca wyruszył na front. Brał udział w walkach na Lubelszczyźnie i Wołyniu. W październiku z powodu gruźlicy odszedł do szpitala w Kamieńsku. Od 20 listopada 1915 do 15 czerwca 1916 r. pełnił służbę w etapie w Kamieńsku, a do 26 września 1916 r. w kadrze w Dęblinie. Potem powrócił do pułku i do 6 czerwca 1917 r. służył w 6 komp. Następnie w oddziale telefonicznym pułku.

W niepodległej Polsce podoficer zawodowy WP. Posiadał stopień ogn.

Zmarł przed 1933 r.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 171/1933
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017;  „Monitor Polski” nr 171/1933.