Urodził się 21 lipca 1906 r. w Szonychelu (obecnie część Bogumina). Syn Franciszka i Anny z Lekków. Brat Emila (zob.), Ferdynanda (zob.) i Józefa (zob.).
W okresie międzywojennym mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował jako robotnik.
Działacz na rzecz przyłączenia części Śląska Cieszyńskiego (Zaolzia) do Polski (1938 r.). Jako dowódca oddziału bojowego ps. „Kazimierz Gaj” w październiku 1938 r. uczestniczył w akcji dywersyjnej przeciwko Czechom na Rusi Zakarpackiej.
Podczas II wojny światowej 21 kwietnia 1940 r. aresztowany przez Niemców. Więziony w Cieszynie, a następnie w obozach koncentracyjnych w Dachau, Auschwitz, Oranienburg i Mauthausen-Gusen. Uwolniony w 1945 r., powrócił do domu.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Klistała, Martyrologium mieszkańców Zaolzia w latach 1939-1945. Słownik biograficzny t. I, Bielsko-Biała 2011; „Monitor Polski” nr 73/1939.