Bojownikom niepodległości

Franciszek Buczek

(1895–1977)

Urodził się 4 lipca 1895 r. w Orzechówce pow. Brzozów. Syn Jana i Anieli z Wolańskich.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej.
W 1917 r. uzyskał maturę w gimnazjum w Brzozowie.
Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 11 pp.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 1 lipca 1923 r. na kpt. piech., w pułku tym służył co najmniej do 1925 r., sprawując m.in. funkcję dowódcy komp. Następnie w 42 pp. Od października 1928 do września 1930 studiował w WSWoj w Warszawie. Po ukończeniu szkoły od 1 listopada I oficer sztabu 12 DP. W grudniu 1932 r. przeniesiony na stanowisko referenta do Sztabu Głównego. Od 26 stycznia do 22 grudnia 1934 r. szef sztabu Brygady KOP „Wilno”. Następnie dowódca komp. „Turylcze” w 14 baonie KOP. Od wiosny 1935 r. szef oddziału w Komendzie Głównej Straży Granicznej. 1 stycznia 1936 r. awansował na mjr. dypl. piech., od maja tego roku dowodził I baonem 23 pp.
Podczas kampanii 1939 r. oficer Oddz. IV sztabu Armii „Modlin”. Uczestniczył w działaniach na Mazowszu i Lubelszczyźnie. 24 września przydzielony do dowództwa 41 DP rez. Po kapitulacji oddziałów armii (26 września) dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny.
Po wojnie mieszkał w Polsce.
Zmarł 16 października 1977 r. w Warszawie.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 5 kl., Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 140/1938
Źródła

W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; T. Jurga, W. Karbowski, Armia „Modlin” 1939, Warszawa 1987; „Monitor Polski” nr 140/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.