Franciszek Bujak

Urodził się 25 listopada 1896 r. w Jaszczurówce (obecnie Zakopane). Syn Józefa, gajowego, i Franciszki z Karpalów. Brat Ignacego (zob.). Ukończył pięcioklasową Szkołę Ludową w Zakopanem, po czym w latach 1908-1914 uczył się w tamtejszej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (oddział ciesielski). Od 1912 r. należał do Zw. Strzeleckiego. W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 1 komp. IV baonu 5 pp LP. W 1915 r. zwolniony z Legionów. W 1916 r. wcielony do armii austro-węgierskiej, walczył na froncie włoskim. Był instruktorem narciarskim. W 1917 r. został zeń zwolniony. W latach 1918-1920 w WP. Służył w komp. wysokogórskiej 2 psp, awansując do stopnia sierż. Sportowiec. Od 1908 r. należał do Zakopiańskiego Oddziału Narciarzy. Od 1913 r. reprezentant klubu Sekcji Narciarskiej Tow. Tatrzańskiego. 20 stycznia 1920 r. został członkiem Tow. Tatrzańskiego. Zdobył mistrzostwo Polski w kombinacji norweskiej (1920, 1921) oraz w biegach narciarskich (1920, 1927), wicemistrz Polski w skokach narciarskich (1920) i biegach narciarskich (1921, 1924). W 1927 r. zdobył mistrzostwo Polski w biegu narciarskim na dystansie 50 km. Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Chamonix (1924), gdzie zajął 27 miejsce w biegu na 18 km. Działacz narciarski. Był organizatorem sekcji narciarskiej Polskiego Tow. Tatrzańskiego oraz Narciarskiego Klubu Zjazdowego w Zakopanem i okręgu podhalańskim. Sprawował też funkcje kapitana sportowego Polskiego Zw. Narciarskiego (1948-1949) oraz sędziego międzynarodowego FIS. Od 1920 r. pracował jako majster w zakopiańskiej fabryce nart braci Schiele, zaś od 1926 r. prowadził własną wytwórnię nart i sanek w Jaszczurówce-Borach oraz sklep ze sprzętem narciarskim i turystycznym na ul. Krupówki 27. Od 1930 r. członek BBWR. Wspierał działalność Ochotniczej Straży Pożarnej w Zakopanem. Po II wojnie światowej wstąpił do Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (26 listopada 1945 r.). W 1950 r. jego fabrykę i sklep upaństwiowiono. Od 1954 r. prowadził własny serwis montażu i naprawy wiązań narciarskich przy ul. Krupówki. Zmarł 5 listopada 1975 r. w Zakopanem i został pochowany na tamtejszym Nowym Cmentarzu Parafialnym przy ul. Nowotarskiej kwat. 20-BC. Odznaczony Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi. Żonaty z Olgą Ochotnicką, miał z nią córki Ewę (1926-2010) i Annę (1927-2009).