Urodził się 4 sierpnia 1883 r. w Glinicach pow. Pułtusk. Syn Franciszka, ziemianina, i Franciszki z Zawadzkich.
Ukończył V gimnazjum w Warszawie (1903 r.), po czym studiował medycynę na Uniwersytecie Warszawskim. Relegowany w 1905 r. za działalność polityczną, kontynuował studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Od 1904 r. należał do PPS, a od 1906 r. do jej Organizacji Bojowej. Był instruktorem i okręgowcem w Łodzi, Kaliszu i Warszawie. W 1907 r. aresztowany prze władze rosyjskie, przez sześć miesięcy był więziony. Zwolniony za kaucją, wyjechał do Krakowa, gdzie prowadził Koło Milicyjne PPS.
Od 1908 r. należał do Zw. Walki Czynnej – był organizatorem i pierwszym komendantem oddziału krakowskiego. W sierpniu 1910 r. wyjechał do Zagłębia Dąbrowskiego. Aresztowany w sierpniu 1911 r., został skazany na 10 lat katorgi. Karę odbywał w Wilnie, Pskowie i Jarosławiu. Uwolniony po rewolucji lutowej 1917 r. w Rosji.
Wyjechał na Wileńszczyznę, gdzie jako pomocnik Pełnomocnika na Gubernię Wileńską w Polskim Tow. Ofiarom Wojny organizował polskie szkolnictwo ludowe. W 1918 r. powrócił do kraju.
3 marca wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej. Do 20 maja przebywał na kursie wyszkolenia, po czym do 9 listopada był elewem Szkoły Podchorążych w Ostrowi-Komorowie. Po rozbrojeniu Niemców automatycznie przeszedł do WP.
Od 1 stycznia 1919 r. był wykładowcą z dziejów wojskowości w Szkole Podchorążych w Warszawie i sekretarzem redakcji „Bellony”.
Od 1 marca 1922 r. w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym. Zweryfikowany jako kpt. ośw. z 1 czerwca 1919 r., służył w OWar. Kraków (1923), Wojskowym Więzieniu Śledczym V w Krakowie (1924) i Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym (1928). 31 sierpnia 1929 r. przeniesiony w stan spoczynku.
Od 1928 r. kierował organizacją łódzką BBWR, a od 1931 r. w Poznaniu. Od 1933 r. wiceprezes Rady Wojewódzkiej BBWR w Krakowie.
W 1930 r. został posłem na Sejm RP z listy państwowej, był członkiem klubu BBWR. W 1935 r. wybrany na senatora z województwa krakowskiego. Funkcję tę sprawował do 1938 r.
Podczas II wojny światowej działał w szeregach ZWZ/AK. Był pracownikiem Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej.
Po wojnie mieszkał w Szczawnie Zdroju.
Tam zmarł 18 lutego 1951 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami oraz orderem Polonia Restituta 4 i 5 kl.
Żonaty z Wandą Zofią Wysocką.
Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 300/1930; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. III, Warszawa 2005; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.