Bojownikom niepodległości

Franciszek Foltyn

(1891–1945)

Urodził się 21 września 1891 r. w Kończycach Wielkich na Śląsku Cieszyńskim. Syn Franciszka i Teresy z Bijoków.

W 1912 r. ukończył Seminarium Nauczycielskie w Bobrku.

W czasie I wojny światowej zmobilizowany do armii austro-węgierskiej. Walczył na froncie rosyjskim, gdzie dostał się do niewoli. Przebywał w obozie na Syberii. Później przedostał się do kraju.

Po 1918 r. w WP. Brał udział w wojnie z bolszewikami. Następnie w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce pracował jako kierownik Szkoły Ćwiczeń przy Seminarium Nauczycielskim w Cieszynie i kierownikiem szkoły powszechnej w tym mieście.

W 1939 r. zmobilizowany do WP, brał udział w kampanii wrześniowej, podczas której dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał m.in. w oflagu VII A w Murnau. 29 kwietnia 1945 r. uwolniony przez oddziały alianckie.

Zmarł 20 czerwca 1945 r. w Murnau i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Przykościelnym.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 131/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.