Urodził się 23 marca 1895 r. w Johnstown w Stanach Zjednoczonych. Syn Jana, rolnika, i Marii z Kröllów. Brat Stanisława (zob.).
Mieszkał w Radłowie w pow. Mogilno.
W czasie I wojny światowej w armii niemieckiej. Walczył na froncie zachodnim m.in. pod Verdun.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Od 6 do 22 stycznia 1919 r. w składzie komp. pakoskiej brał udział w zdobywaniu Inowrocławia i walkach pod Łabiszynem. Następnie w WP. W składzie 68 pp walczył z bolszewikami.
W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. W październiku 1925 r. w stopniu plut. pełnił służbę w drużynie dowództwa 68 pp. W 1938 r. posiadał stopień st. sierż.
Podczas kampanii 1939 r. sprawował funkcję szefa komp. ppanc 68 pp. Brał udział w bitwie nad Bzurą.
Po II wojnie światowej mieszkał we Wrześni, gdzie zmarł.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 18 I 1926) ze Stanisławą Talarczyk, miał z nią córki Marię Jadwigę (ur. 26 IX 1927) i Halinę Teresę (ur. 24 VIII 1934).
L. Głowacki, 17 Wielkopolska Dywizja Piechoty w kampanii 1939 roku, Poznań 1969; „Monitor Polski” nr 177/1938.