Bojownikom niepodległości

Franciszek Gabor

(1894 – po 1938)

Urodził się 30 września 1894 r. w Olbrachcicach. Syn Józefa i Anny z Januszków.

Działacz niepodległościowy ps. „Kiliński”.

Po wybuchu I wojny światowej służył w Legionach Polskich w szeregach 5. kompanii II baonu 3. Pułku Piechoty II Brygady. Od października 1915 r. brał udział w kampanii Wołyńskiej. Wzięty do rosyjskiej niewoli, zwolniony po wybuchu w Rosji rewolucji lutowej (23 lutego /8 marca 1917) podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. Po próbie przejścia przez front pod Rarańczą (15–16 II 1918) internowany w Witkowicach.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim; podoficer zawodowy. W roku 1938 w stopniu majstra wojskowego w 11 Pułku Ułanów.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.

Źródła

„Monitor Polski” 1938, nr 177.