Urodził się 7 września 1873 r. we wsi Andrzejów (obecnie część Łodzi). Syn Antoniego, rolnika.
Pracował jako tkacz w łódzkiej fabryce włókienniczej.
Od roku 1904 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej pod pseudonimem „Piotr”. Zajmował się kolportażem nielegalnej literatury. Po rozłamie w partii (listopad 1906) należał do PPS-Frakcja Rewolucyjna oraz Organizacji Bojowej PPS. W roku 1907 został wybrany do Zarządu Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Włóknistego w Królestwie Polskim. Aresztowany w kwietniu 1910 r. przez władze rosyjskie, został osadzony w więzieniu w Łodzi, a w lipcu 1911 r. w Piotrkowie. Wkrótce potem skazany w trybie administracyjnym na dożywotnie osiedlenie w Krasnojarsku. W roku 1922 powrócił do Polski.
Zamieszkał w Łodzi, gdzie zmarł 19 września 1934 r.
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1938, nr 177; L. Jędrzejowska, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937.