Urodził się 7 września 1873 r. we wsi Andrzejów (obecnie część Łodzi). Syn Antoniego, rolnika.
Pracował jako tkacz w łódzkiej fabryce włókienniczej.
Od 1904 r. w PPS ps. „Piotr”. Zajmował się kolportażem nielegalnej literatury. Po rozłamie w partii (listopad 1906) w PPS-Frakccji Rewolucyjnej i jej Organizacji Bojowej. W 1907 r. wybrany do zarządu Zw. Zawodowego Robotników Przemysłu Włóknistego w Królestwie Polskim. Aresztowany w kwietniu 1910 r. przez władze rosyjskie, został osadzony w więzieniu w Łodzi, a w lipcu 1911 r. w Piotrkowie. Wkrótce potem skazany w trybie administracyjnym na dożywotnie osiedlenie w Krasnojarsku. W 1922 r. powrócił do Polski.
Mieszkał w Łodzi.
Zmarł 19 września 1934 r. w Łodzi.
Posmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
L. Jędrzejowska, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 177/1938.