Bojownikom niepodległości

Franciszek Głowacki

(1898-po 1937)

Urodził się 4 października 1898 r. w Rzeszowie. Syn Karola i Michaliny.

W roku szkolnym 1911-1912 uczył się w gimnazjum w Nowym Sączu.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 3 pp LP, a potem w 1 part LP.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Służył w 1 baterii haubic. Posiadał stopień kpr. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.

Zwolniony, po czym wcielony do armii austro-węgierskiej.

Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 1 psp. W czerwcu 1919 r. mianowany ppor. piech. 5 września przeniesiony do 1 part górskiej. W jego składzie uczestniczył w walkach z bolszewikami. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce mieszkał w Nowym Targu. Pracował jako urzędnik pocztowy.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64, 259/1937
Źródła

J. Giza, Sądecki garizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918-1922, Kraków 2015; „Monitor Polski” nr 64, 259/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.