Urodził się 3 grudnia 1900 r. w Stanisławowie. Syn Karola i Emilii.
Od 1 wrzesnia 1912 do lutego 1914 r. kształcił się w szkole salezjańskiej w Oświęcimiu.
W czasie I wojny światowej od 29 czerwca 1915 r. w Legionach Polskich. Służył w 6 komp. 6 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusiev Posiłkowym. W stopniu st. sierż. pełnił służbę w Dowództwie Taborów. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Huszt.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. tab. z 1 lipca 1920, służył w 4 dyonie taborów (1923, 1924) oraz był oficerem taborów w 48 pp (1928). W 1932 r. w 10 dyonie taborów. W 1934 r. pozostawał w stanie spoczynku.
Zmarł po 1939 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty ze Stefanią N.
„Monitor Polski” nr 251/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Rocznik oficerski rezerw 1934; W.W. Żurek, Personel salezjański i wychowankowie Zakładu im. ks. Bosko w Oświęcimiu 1898-1917, Lublin 2014.