Franciszek Grychowski

Urodził się 18 grudnia 1891 r. w Nieporęcie. Syn Augusta, leśnika, i Heleny z d. Sodajtis.

Ukończył szkołę realną w Warszawie, a w 1911 r. Wyższą Szkołę Lasową we Lwowie.

Pracował w leśnictwie Stare Sioło.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w IV plut. 1 szw. 1 puł LP. Chory, w lipcu 1915 r. przebywał w szpitalu twierdzy nr 9 w Krakowie. Następnie (3 września-11 października) w szpitalu legionowym w Zakopanem.

W 1918 r. był administratorem lasów i dóbr w pow. Błonie. W 1919 r. leśniczy lasów państwowych w Nadleśnictwie Glinna koło Tomaszowa Mazowieckiego. W latach 1924-1928 nadleśniczy Nadleśnictwa Panki koło Częstochowy, a potem (do 1932 r.) Brzeziny koło Łodzi. W 1932 r. powołany na stanowisko kierownika Biura Użytkowania Lasu i Zbytu Drewna w Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży, zaś w 1934 r. Biura Eksploatacji z Zbytu Dyrekcji Naczelnej w Warszawie. W 1938 r. był organizatorem i dyrektorem Krakowsko-Śląskiej Dyrekcji Lasów Państwowych w Cieszynie. Funkcję tę sprawował do września 1939 r.

Podczas II wojny światowej pracował w składnicy drewna i był członkiem konspiracyjnego ośrodka cywilnego oporu leśników – Rady Głównej w Warszawie. Od września 1944 r. pracował w Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie, a w grudniu otrzymał nominację na dyrektora Krakowsko-Śląskiej Dyrekcji Lasów Państwowych z tym jednak, iż do końca stycznia 1945 r. pracował w Rzeszowskiej Dyrekcji Lasów Państwowych.

Od 1946 r. przewodniczący Rady Leśnictwa przy Ministerstwie Leśnictwa.

Działacz Polskiego Tow. Leśnego. W 1946 r. doprowadził do jego reaktywacji, po czym do 1949 r. był członkiem Zarządu Głównego Polskiego Naunkowego Tow. Leśnego i komitetu redakcyjnego „Sylwana”.

28 lutego 1949 r. przeszedł na emeryturę.

Zmarł 3 stycznia 1964 r. w Warszawie.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, w PRL otrzymał złoty Krzyż Zasługi.

Posiadał honorowe członkowstwo Polskiego Naunkowego Tow. Leśnego.