Bojownikom niepodległości

Franciszek Hałgas

(1893-po 1939)

Urodził się 3 stycznia 1893 r. w Dominikowicach koło Gorlic.
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. Służył w VI baonie 1 pp LP i I Brygady. Chory, w styczniu 1915 r. przebywał w szpitalu rezerwowym w Nowym Targu. Po rekonwalescencji w lutym przeszedł do 4 baterii II dyonu 1 part LP, walczącej w składzie I Brygady. Służył w niej do września 1917 r.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako kpt. art. z 1 czerwca 1919 r., służył w 2 pac. W 1923 r. pozostawał w stanie nieczynnym, a w 1924 r. w rezerwie.
W niepodległej Polsce w Straży Granicznej. W 1931 r. posiadał stopień komisarza. Służył wówczas w komisariacie SG w Piwnicznej. Awansowany na nadkomisarza, co najmniej od stycznia 1934 do końca sierpnia 1939 r. był komendantem Inspektoratu Granicznego (potem Komendy Obwodu) „Leszno”, awansując na inspektora.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 218/1931
Źródła

Lista chorych, rannyh, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.