Urodził się 24 sierpnia 1893 r. w Wieliczce. Syn Jana i Katarzyny z Mików. Brat Adama (zob.).
Od 1910 r. Członek Zw. Strzeleckiego w Wieliczce.
Od 1913 r. pełnił służbę w armii austro-węgierskiej. Był żołnierzem 100 pp.
W czasie I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim, gdzie został ranny. Po rekonwalescencji od listopada 1914 r. uchylał się od ponownej służby.
Od 1916 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w orkiestrze 3 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. pozostał w pułku. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Dołączył do II Korpusu Polskiego na Ukrainie. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja), podczas której dostał się do niewoli. Zwolniony, w październiku powrócił do kraju. Brał udział w rozbrajaniu Austriaków, po czym wstąpił do WP.
Uczestnik wojny z bolszewikami, po jej zakończeniu przeniesiony do rezerwy.
W niepodległej Polsce mieszkał w Bochni. Pracował w PKP. Był organizatorem i kierownikiem Orkiestry Kolejowej PW w Krakowie (1921-1924).
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
J. Hojarczyk, Związki Strzeleckie w obwodzie wielickim (1912-1914), w: Z dziejów walk o niepodległość t. 2, Warszawa 2013; „Monitor Polski” nr 64/1937.