Bojownikom niepodległości

Franciszek Jabrucki

(1892–1966)

Urodził się 28 grudnia 1892 r. w Sowlinach koło Limanowej. Syn Stanisława i Julii z d. Czaj.

Kształcił się w szkole w Limanowej.

Należał do Związku Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich. W stopniu szer. i kpr. do czerwca 1915 r. służył w taborach 1 pp LP. Wiosną 1917 r. w oddziale sztabowym tego pułku.

Brał udział w rozbrajaniu Austriaków w Limanowej i Sowlinach na przełomie października i listopada 1918 r., po czym automatycznie wstąpił do Wojska Polskiego. Służył w 2 psp. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Limanowej. Pracował jako woźny sądowy. W 1925 r. sprzedając jajka prowadził kwestę na budowę kościoła.

Podczas II wojny światowej ukrywał kolegę z pracy Jana Szewczyka przed Niemcami.

Po wojnie zamieszkał w Sycowie, gdzie pracował jako woźny sądowy. Następnie powrócił do Limanowej i kontynuował pracę zawodową.

Zmarł 12 marca 1966 r. w Limanowej i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Marią Bulandową.

Źródła

„Monitor Polski” nr 217/1932; E. Wojtas-Ciborska, Księga limanowian: biografie ludzi związanych z Ziemią Limanowską, Limanowa 2006.