Urodził się 30 listopada 1896 r. w Koźminie. Syn Michała i Klementyny z Michalaków.
Działacz niepodległościowy ps. „Wiśniewski”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty i Oficerskiej Szkole Piechoty. Po ich ukończeniu z dniem 15 sierpnia 1926 r. mianowany ppor. piech. Przydzielony do 9 pp leg. Awansowany 15 sierpnia 1928 r. na por. piech., co najmniej od 1932 r. służył w 39 pp. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na kpt. piech., wiosną 1939 r. był oficerem administracyjno-materiałowym pułku.
Podczas kampanii 1939 r. zapewne w Ośrodku Zapasowym 5 DP. Po zakończeniu walk przedostał się do Francji. Tam dowodził 2 komp. ckm 1 p grenadierów w 1 DGren. Podczas kampanii francuskiej w 1940 r. dostał się do niewoli niemieckiej, zapewne 16 czerwca pod Rorbach. Przebywał m.in. w oflagu II D w Gross Born i II C w Woldenbergu. Uwolniony w 1945 r., powrócił do Polski.
Zmarł 5 listopada 1983 r. i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 2 (Junikowo) w Poznaniu.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Heleną Grün.
„Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.