Franciszek Jankowiak

Urodził się 23 marca 1900 r. w Przecławiu w Wielkopolsce. Syn Walentego i Katarzyny z Łukaszewiczów.

Ukończył szkołę elementarną, po czym pracował jako robotnik.

Uczestnik powstania wielkopolskiego. Walczył m.in. w okolicach Leszna. Następnie w Wojsku Polskim. Służył w baonie zapasowym 55 pp. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. 22 marca 1921 r. w stopniu szer. przeniesiony do rezerwy.

W niepodległej Polsce mieszkał w Żegrzu (obecnie część Poznania). Był handlarzem.

Podczas II wojny światowej 4 grudnia 1940 r. aresztowany przez Niemców. Był więziony w Forcie Radziwiłł, a następnie w obozie w Forcie VII w Poznaniu. W 1941 r. został uwolniony.

Po wojnie mieszkał w rodzinnej miejscowości. Zweryfikowany jako st. szer.

Należał do Związku Powstańców Wielkopolskich.

Zmarł 19 lipca 1980 r. w Poznaniu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym nr 1 (Miłostowo).

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty, miał córkę.