Urodził się 23 grudnia 1900 r. w Krakowie. Syn Teofila Tomasza i Katarzyny z Podrazów. Brat Michała (zob.) i Stanisława (zob.).
Uczeń szkoły zawodowej.
Od połowy 1913 r. należał do Drużyny Bartoszowej w Krakowie.
W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego i Legionach Polskich ps. „Sandor”. Początkowo służył w 4 komp. strzeleckiej, potem 1 komp. V baonu 1 pp LP. W drugiej połowie października przebywał szpitalu rezerwowym zorganizowanym w koszarach piechoty w Bielsku. Po rekonwalescencji w 4 komp. II baonu 5 pp LP. W 1915 r. został ranny. Po rekonwalescencji w 1 komp. uzupełniającej. Superarbitrowany w Przemyślu (25 kwietnia 1916) i Krakowie (25 czerwca 1917), jako niezdolny do służby został zwolniony z Legionów.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Rozpoczął naukę rysunku i malarstwa w prywatnych szkołach. Od 1928 r. studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Fryderyka Pautscha i Teodora Axentowicza. Relegowany z powodu konfliktu związanego z wystawą podyplomową, ostatecznie uczelnię ukończył w 1933 r.
Pracował jako artysta malarz. Malował obrazy batalistyczne, pejzaże i portrety.Zajmował się autolitografią. Był członkiem Grupy Krakowskiej.
Podczas II wojny światowej w 1939 r. skierowany do pracy w obozie przejściowym na ul. Wąskiej w Krakowie. Pomagał w ucieczkach więźniom, produkował dokumenty. Zadenuncjowany, w drugiej połowie 1942 r. został aresztowany przez Niemców. 1 grudnia 1942 r. osadzony w obozie koncentracyjnym w Auschwitz (nr więźnia 79 042). Pracował w kartoflarni, a następnie w malarni obozowej. 12 marca 1943 r. przewieziony do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen. 22 kwietnia przetransportowany do obozu w Sachsenhausen 22 lipca 1944 r. z obozu koncentracyjnego w Oranienburgu do podobozu KL Buchenwald w Halberstadt. W pierwszych dniach maja 1945 r. ewakuowany, więźniów zwolniono w okolicy Zwonitz. Powrócił wówczas do Krakowa.
Ciężko chory na gruźlicę w 1945 r. przeprowadził się do Świdnicy.
Zmarł 16 października 1946 r. w Świdnicy. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty (od 1924 r.) z Marią Schwimmer, małżeństwo to było bezpotomne.
Drużyny Bartoszowe 1908–1914, Lwów 1939; Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; W. Milewska, M. Zientara, Sztuka Legionów Polskich i jej twórcy 1914–1918, Kraków 1999; „Monitor Polski” nr 87/1931; Wanda Jaźwiecka – Rodzina, www.kedyw.info/wiki/Wanda_Ja%C5%BAwiecka_-_Rodzina [dostęp 21 V 2021].