Bojownikom niepodległości

Franciszek Józef Flatau

(1900–1940)

Urodził się 25 lutego 1900 r. Syn Michała i Marii z Müllerów.

W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. W marcu 1917 r. posiadał stopień żandarma.

Po 1918 r. w WP. Służył w żandarmerii OGen Lublin. Od listopada 1919 r. dowodził plut. żandarmerii Lublin 3. Z dniem 1 października 1920 r. otrzymał stopień ppor. żand. Następnie oficer w Dowództwie Żandarmerii Wojskowej w Warszawie.

Zweryfikowany jako por. żand. z 1 czerwca 1919 r., od 1 lipca 1923 r. był oficerem śledczym 1 dyonu żandarmerii. W grudniu 1926 r. przydzielony do Komendy Głównej Policji Państwowej, 18 stycznia 1927 r. został adiutantem komendanta płk. J. Maleszewskiego. Przeniesiony do kawalerii, co najmniej od 1928 r. pełnił służbę w 1 pszwol. Z dniem 1 stycznia 1930 r. awansował na rtm. kaw. Wiosną 1939 r. dowodził szw. zapasowym.

Podczas kampanii 1939 r. był dowódcą 2 szw. 14 września został dowódcą części pułku (1, 2 i 4 szw.), z którą na Lubelszczyźnie dołączył do improwizowanej grupy „Chełm”. 2 października, po kapitulacji grupy w rejonie wsi Momoty Górne, dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

Zamordowany w 1940 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych, srebrnym Krzyżem Zasługi oraz rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 4 kl.

Był żonaty.

Źródła

L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; Z.. Godyń, Straty spośród  kawalerzystów i pancernych z rąk sowieckich w II wojnie światowej, Londyn 1976; R. Litwiński, Korpus policji w II Rzeczypospolitej. Służba i życie prywatne, Lublin 2007; „Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.