Urodził się 17 grudnia 1892 r. w Helenkowie pow. Brzeżany. Syn Stanisława i Katarzyny z Muzyków.
Studiował malarstwo.
Działacz niepodległościowy ps. „Wicher”.
Ukończył austriacką szkołę oficerską.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. W 1919 r. pełnił służbę w dowództwie taborów 10 DP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.
W niepodległej Polsce mieszkał w Peczeniżynie. Pracował jako urzędnik.
W 1939 r. zmobilizowany do WP. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
Zamordowany w kwietniu lub maju 1940 r. w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, jako Lebedyński (!) pośmiertnie (2007) awansował na kpt.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojskowego, Warszawa 2003; „Monitor Polski” 1931, nr 64; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.