Bojownikom niepodległości

Franciszek Łoziński

(1898-po 1939)

Urodził się 1 stycznia 1898 r. w Zamarstynowie (obecnie część Lwowa). Syn Konstantego.

W czasie I wojny światowej w stopniu st. szer. po wrześniu 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Słuzył w 3 pp LP. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklence. Potem uwolniony.

Od 8 listopada 1918 r. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka VI (pododcinek Zamarstynów-Żółkiewskie).

Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 2 pstrz lwowskich (potem: 39 pp).

W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnej miejscowości. Pracował jako malarz pokojowy.

Zmarł po 1939 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 102/1933
Źródła

„Monitor Polski” 1933, nr 102; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939.