Bojownikom niepodległości

Franciszek Łukaszczyk

(1897-po 1947)

Urodził się 10 stycznia 1897 r. w Murzasichlu pow. Nowy Targ. Syn Jana i Marii.

W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W stopniu szer. służył w 5 komp. 3 pp LP. W 1917 r. skierowany na kurs wyszkolenia nr 4.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w stopniu sierż. w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Małówce pow. Strzyżów, a potem we wsi Bożów pow. Horochów. Pracował jako urzędnik.

Podczas II wojny światowej po kampanii 1939 r. pozostawał na terenie okupacji sowieckiej. 22 lutego 1940 r. deportowany do m. Siemiriecznyj w obłasti archangielskiej. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski-Majski (30 lipca) 29 października został uwolniony. Wyjechał wówczas do Buzułuku. W 1947 r. został repatriowany do Polski.

Dalsze jego losy są nieznane.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty ze Stanisławą N., miał syna Jana (ur. 1926) i córkę Stanisławę (ur. 1928)..

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 260/1931
Źródła

„Monitor Polski” 1931, nr 260.