Urodził się 7 grudnia 1895 r. we Lwowie.
Działacz skautowy. Był drużynowym IV Lwowskiej Drużyny Skautowej.
Studiował medycynę.
W czasie I wojny światowej powołany do służby w armii austro-węgierskiej.
Od 1 listopada 1918 r. w stopniu ppor. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Służył w komendzie uzupełnień „Sokoła-Macierzy” oraz dowodził lotnym oddziałem na odcinku V. 5 listopada dostał się do niewoli.
Zweryfikowany jako por. adm.-san. Z 1 czerwca 1919 r., co najmniej od 1923 do 1928 r. był oficerem 6 baonu sanitarnego. Awansowany 1 stycznia 1931 r. na kpt. adm.-san., w 1932 r. służył w kadrze zapasowej 6 Szpitala Okręgowego, zaś w 1934 r. w 6 Szpitalu Okręgowym. Wiosną 1939 r. był pomocnikiem komendanta 7 Szpitala Okręgowego ds. gospodarczych.
Działacz harcerski. W stopniu harcmistrza był komendantem Zlotu Dziesięciolecia we Lwowie (30 czerwca-2 lipca 1921). W okresie od lipca 1933 do 4 maja 1935 r. komendant Lwowskiej Chorągwi Harcerzy.
Zmarł 25 lutego 1954 r. i został pochowany na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach.
Odznaczony Krzyżem Walecznych oraz Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego 1934; „Monitor Polski” nr 6/1934; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.