Urodził się 8 grudnia 1897 r. w Zenitcy, Bośnia.
Pracował jako tokarz.
Członek Stałej Drużyny „Sokoła” we Frysztacie.
Od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. W składzie Legionu Śląskiego we wrześniu dotarł do Mszany Dolnej. Tam w stopniu szer. wcielony do 3 pp LP. W styczniu 1916 r. leczył się w szpitalu rezerwowym w Mährisch Weisskirchen.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r., służył w 4 psp (1923). Awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., był oficerem 54 pp (1924) oraz komendy placu w Warszawie (1928). Następnie (1932, 1935) w KOP. Potem przeniesiony do rezerwy lub w stan spoczynku.
Podjął służbę w Straży Granicznej. W stopniu inspektora Straży Granicznej zajmował stanowisko komendanta obwodu w Gdyni.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Od 8 września dowodził II baonem rezerwowym Lądowej Obrony Wybrzeża. 17 września na Kepie Oksywskiej dostał się do niewoli niemieckiej, w której przebywał przez cały okres wojny m.in. w oflagu II A w Prenzlau.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości z mieczami, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Kępa Oksywska 1939, Gdańsk 1985; „Monitor Polski” nr 179/1931; M. Porwit, Spojrzenie poprzez moje życie, Warszawa 1985; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; Spis zidentyfikowanych żołnierzy Legionów Polskich związanych ze Śląskiem Cieszyńskim, Legjonista Śląski. Jednodniówka wydana z okazji Obchodów 100-lecia Wymarszu Legionu Śląskiego, Cieszyn 2014; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.