Urodził się 1 kwietnia 1900 r. w Warszawie. Syn Sylwestra i Marianny ze Skaryszewskich.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w kompanii technicznej przy ich komendzie oraz w 6 pp LP.
Od 1918 r. w WP. Służył w 2 DP Leg. W 1921 r. zdemobilizowany.
Ukończył gimnazjum dla wojskowych (1930 r.) oraz Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie. (1932). Z dniem 1 września 1932 r. mianowany ppor. rez. piech.
Mieszkał w Radości koło Warszawy. Pracował jako kasjer w Banku Polskim w Warszawie.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy z 2 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim. Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na por.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski rezerw 1934.