Franciszek Siemion

Urodzony 13 lutego 1888 r. w Rudnikach, syn Franciszka i Marianny z Sitków, brat Feliksa  oraz Marii Siemion-Naruszewicz.

Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej. W roku 1905 brał udział w strajku szkolnym (bojkocie rosyjskich szkół).

1 sierpnia 1917 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, przyjął pseudonim „Sobieski”. Pełnił funkcję komendanta VIII lokalnej komendy POW w Raczkach. Najczynniejszymi żołnierzami POW byli: Władysław Sobolewski ps. „Pasecki” z Moczydeł; Bronisław Faltyn z Suchej Wsi; Wincenty i Stanisław Żukowscy oraz Aleksander Kwiatkowski z Raczek; broń przechowywał Franciszek Zakrzewski i Jan Wasilewski- pseudonim „Olcha” z Pruski Małej, który zajmował się agitacją i dostarczaniem żywności.W marcu 1919 r. został aresztowany przez Niemców i uwięziony w Augustowie. Po dwóch tygodniach zbiegł dzięki brawurowej akcji por. Antoniego Lipskiego. 25 marca 1919 r. wstąpił do 1 Suwalskiego Pułku Strzelców. Brał udział w wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920 awansował do stopnia sierżanta, w czasie walk był ranny. 14 IV 1921 r. został zdemobilizowany. W okresie międzywojennym angażował się w działalność społeczną. Był członkiem wspierającym Związku Strzeleckiego, członkiem Związku POW, LOPP, Związku Osadników Wojskowych, Ligi Morskiej i Kolonialnej, Związku Rezerwistów. Należał do Obozu Zjednoczenia Narodowego.

Pochowany jest w Suwałkach.

Odznaczony Medalem Niepodległości i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.