Urodził się 9 marca 1900 r. w Skarżysku-Kamiennej. Syn Henryka i Marii z Sokolnickich. Brat Mieczysława (zob.).
Służył w 1 puł 5 Dywizji Syberyjskiej. Po kapitulacji dywizji (10 stycznia 1920 r.) dostał się do niewoli bolszewickiej. Po wojnie powrócił do kraju. Pełnił służbę w 5 puł. W 1922 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 września 1929 r. mianowany ppor. rez. kaw.
Pracował jako buchalter.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, prawdopodobnie służył w Ośrodku Zapasowym Nowogródzkiej BK. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej.Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na kpt. (!)
Żonaty z Mieczysławą Anną Słowacką, miał syna Włodzimierza (ur. 20 IV 1926).
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; Z. Godyń, Straty spośród kawalerzystów i pancernych z rąk sowieckich w II. wojnie światowej, Londyn 1976; „Monitor Polski” nr 64/1938; Rocznik oficerski rezerw 1934.