Urodził się 2 października 1893 r. w Halembie (obecnie część Rudy Śląskiej). Syn Wawrzyńca i Marii z Kusiów.
W niepodległej Polsce od 3 kwietnia 1923 r. funkcjonariusz Policji Województwa Śląskiego. Początkowo w Szkole Policji Województwa Śląskiego w Katowicach. Następnie pełnił służbę w powiecie cieszyńskim na posterunku w Boguszowicach (od 14 maja 1923) i Ustroniu (do 11 stycznia 1935). 1 stycznia 1929 r. awansował na st. posterunkowego. Następnie na posterunku w Wiśle Czarnem (do 5 listopada 1935), po czym objął funkcję komendanta posterunku w Kaczycach.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii wrześniowej. Ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 019/1 z 7 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie, jest wymieniony na tablicy ofiar zbrodni katyńskiej w Ustroniu.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 2, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 27/1934.