Urodził się 2 kwietnia 1895 r. w Cieszynie. Syn Andrzeja i Ewy ze Szwarców.
Uczył się w szkole handlowej w rodzinnym mieście i w 1914 r. uzyskał maturę.
Powołany do służby w armii austro-węgierskiej, w jej składzie uczestniczył w I wojnie światowej.
Po 1918 r. w WP. Przez pięć miesięcy dowodził komp. na froncie (w 1919 r. dowódca 4 komp. ckm 22 pp, w 1920 r. dowódca 3 komp. ckm tego pułku), a potem pięć miesięcy baonem.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 r. Służył w 64 pp. Następnie komendant składnicy wojskowej. 1 stycznia 1927 r. awansował na mjr. piech. Z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku.
Od 1928 r. pracował jako zarządca Sanatorium Inwalidzkiego im. Marszałka Piłsudskiego w Jastrzębiu-Zdroju. Jednocześnie od 1933 r. pierwszy prezes Oddziału Tow. Polaków Ewangelików w Ruptawie.
W 1939 r. zmobilizowany do WP, był członkiem sądu wojennego w Armii „Kraków”. Ciężko ranny 28 września.
Zmarł z ran 2 października 1939 r. w Lubartowie i został pochowany w kwat. wojennej na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości.
J. Garbaczewski, Kadra oficerska 22 pułku piechoty (Siedlce) w latach wojny 1918–1921, „Szkice Podlaskie” zesz. 8/2000; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.