Bojownikom niepodległości

Gabriel Barzyczak

(1897–1940)

Urodził się 21 stycznia 1897 r. w Suchej koło Żywca. Syn Ignacego i Magdaleny z Firków.

Był ślusarzem.

W czasie I wojny światowej od 19 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP. Uczestniczył w kampanii karpackiej. Superarbitrowany w Wiedniu (28 lipca 1915 r.), został zwolniony ze służby wojskowej.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako technik budowy maszyn.

Po kampanii 1939 r. aresztowany w nocy z 26 na 27 grudnia przez Niemców z innymi mieszkańcami Wawra. Zdołał uratować się z egzekucji i powrócić do domu.

Zmarł 1 sierpnia 1940 r. i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. B-5.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Bronisławą Dudą, miał z nią dwie córki m.in. Lilianę zamężną Szkwarek.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; M. Cisek, M. Miodoński, W. Motyka, Wiara i wierność. Wkład Żywiecczyzny w czyn niepodległościowy 1914-1918, Milówka 2018; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 64/1937; Na Pogodnie mieszka potomkini szlacheckiej rodziny Odrowążów, www.mmszczecin.pl.