Galewski Michał

Urodził się 2 stycznia 1888 r. w Częstochowie. Syn Maurycego i Emilii z Rotszyldów.

Uczył się w gimnazjum w Kaliszu. Od 1903 r. należał do PPS ps. „Michał”. Brał udział w akcji antymobilizacyjnej (1904 r.) oraz jesienią tego roku w próbie wysadzenia mostu kolejowego na rz. Prośnie. Twórcz Zw. Młodzieży Polskiej w Kaliszu, na zjeździe związku w grudniu 1904 r. zgłosił wniosek o proklamowanie strajku szkolnego. Za udział w wystąpieniu 19 stycznia 1905 r. i przekazaniu dyrektorowi gimnazjum petycji podczas strajku szkolnego został wydalony ze szkoły. Współorganizator demonstracji w Kaliszu (1 maja 1905), podczas której doszło do pierwszego krwawego starcia z policją i wojskiem. Od 1906 r. działał w Warszawie; członek Komitetu Dzielnicowego PPS Mokotów. Aresztowanyw związku z demonstracją 1 maja w Kaliszu, zbiegł do Galicji.

Tam w 1908 r. uzyskał maturę w Krakowie, po czym przez dwa lata studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Równocześnie pracował w Uniwersytecie Ludowym im. A. Mickiewicza. Od 1910 r. studiował na Wydz. Mechanicznym Politechniki Lwowskiej i w 1914 r. uzyskał absolutorium. Podczas studiów we Lwowie członek organizacji młodzieżowej „Życie”, a od sierpnia 1914 r. – Zw. strzeleckiego.

W niepodległej Polsce pracował jako nauczyciel w gimnazjach w Kaliszu i Będzinie, zaś od 1925 do 1933 r. był dyrektorem gimnazjów w Biłgoraju i Będzinie. Następnie mieszkał w Aninie (obecnie część Warszawy).

Należał do organizatorów Partii Niezależnych Socjalistów w Polsce. Członek komitetu wydawniczego „Głosu Niezależnych Socjalistów”, a od 12 marca 1922 r. Tymczasowego Komitetu Wykonawczego PNS (potem: Niezależnej Socjalistycznej Partii Pracy).

Po kampanii 1939 r. wzięty przez Niemców jako zakładnik.

Rozstrzelany 21 listopada 1939 r.