Bojownikom niepodległości

Grzegorz Kacper Ogniewski

(1892–1935)

Grzegorz Kacper OgniewskiUrodził się 10 stycznia 1892 r. w Wadowicach. Syn Henryka i Wiktorii ze Sławińskich.

Ukończył gimnazjum, po czym od 1910 r. studiował na Wydz. Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od maja 1914 (lub 1913) członek II Polskiej Drużyny Strzeleckiej . Brał udział w kursie instruktorskim w Nowym Sączu (15 lipca–2 sierpnia 1914). Służył wówczas w 3 komp. Po jego przerwaniu przybył do Krakowa.

3 sierpnia przydzielony do IV plut. 1 komp. kadrowej, w jego składzie 6 sierpnia wyruszył na front. Służył w oddziale J. Piłsudskiego i 1 pp LP ps. Henryk Kosiński”. Ze względu na stan zdrowia w październiku odesłany do Krakowa. Skierowany do szkoły podchorążych LP w Jabłonkowie, w grudniu został z powodu stanu zdrowia zwolniony z dalszego uczestnictwa w zajęciach. Wiosną 1915 r. leczył się w szpitalu w Wiedniu. Po rekonwalescencji przebywał w stacji zbornej w Wiedniu, po czym 29 listopada z powodu zaawansowanej gruźlicy został zwolniony z Legionów.

Podjął wówczas przerwane studia w Krakowie i w lipcu 1917 r. ukończył je, uzyskując doktorat.

Odbył czteromiesięczną praktykę sądową w Wadowicach, po czym objął zarząd majątku w Kleczy Górnej koło tego miasta. W styczniu 1926 r. został kierownikiem rozlewni komisowej Związku Przedsiębiorców Gorzelni Rolniczych we Lwowie. W październiku 1927 r. objął stanowisko zastępcy dyrektora Państwowej Wytwórni Spirytusu w Krakowie. Od 1 grudnia 1928 r. pracował w MSZ. Początkowo praktykant, a od 1 listopada 1929 r. referendarz w biurze radcy prawnego. W latach 1932–1933 attaché poselstwa RP w Atenach. Po powrocie do kraju referent w Departamencie Konsularnym MSZ.

Zmarł 27 września 1935 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwat. legionowa A–5.

Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Żonaty z Anną Popiel, miał z nią syna Janusza (ur. 1928).

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; T. Kasprzycki, Kartki z dziennika oficera I Brygady, Warszawa 1934; J.M. Majchrowski, Pierwsza Kompania Kadrowa. Portret oddziału, Kraków 2014; „Monitor Polski” 1932, nr 48, 64/1938.