(1888–po 1937)
Urodził się 7 maja 1888 r. w Sulimowie, Lwowskie. Syn Józefa i Joanny (?).
Pracował jako stelmach.
Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich w 1 Pułku Piechoty I Brygady LP.
Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stopniu st. szer. służył w dowództwie taborów korpusu. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklencze.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkał w Zboiskach koło Lwowa.
Zmarł po 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi.
Żonaty z Zofią Góral, miał z nią czworo dzieci między innymi syna Jana (1918–1991).
Źródła
„Monitor Polski” 1937, nr 64.