Gustaw Apfelsüss

Urodził się 21 września 1895 r. w Samborze. Syn Abrahama i Fani z Oberhardów. Brat Dawida (zob.)

Uczył się w szkole przemysłowej, ukończył trzy klasy.

Od czerwca 1914 r. należał do Związku Strzeleckiego w Przemyślu.

Po wybuchu wojny 4 września 1914 r. wstąpił do Legionu Wschodniego. Po jego rozwiązaniu przeszedł do 4 komp. 2 pp LP (ps. „Gustaw”), uzyskując stopień st. szer. Ranny 3 sierpnia 1915 r. pod Rarańczą. Po wyleczeniu się z rany i służbie w formacjach tyłowych powrócił do komp. Ranny ponownie 3 sierpnia 1916 r. pod Sitowiczami, do końca września leczył się w szpitalu.

Po kryzysie przysięgowym pozostał w pułku. 22 listopada 1917 r. ponownie ranny w rejonie Rarańczy, do 24 grudnia leczył się w szpitalu. Potem powrócił do swojej komp. Podczas przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) dostał się do niewoli austriackiej. Do maja był internowany w Huszt.

W maju wcielony do armii austro–węgierskiej, w składzie 45 pp walczył na froncie włoskim.

W okresie od 1918 do 1921 r. pracował w wojskowej fabryce wozów taborowych, a następnie (do 1924) jako cywilny wartownik w Zbrojowni nr 5 w Przemyślu. Później przez pół roku był zatrudniony w składnicy materiałów intendenckich w Przemyślu. Potem pracował jako stolarz w tym mieście. Od 1 września 1931 r. był wartownikiem cywilnym przy komendzie garnizonu w Jędrzejowie. W 1936 r. przeniósł się do innego miasta.

Należał do Związku Legionistów Polskich (Koło b. żołnierzy 2 pp LP) i Związku Żydów Uczestników Walk o Niepodległość Polski.

Po kampanii 1939 r. znalazł się na terenie sowieckiej okupacji. Zesłany w 1940 r. w głąb ZSSR.

Zginął lub zmarł około 1944 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Żonaty, miał trójkę dzieci.