Gustaw Gwizdalski

Urodził się 16 marca 1897 r. w Warszawie. Syn Teodora Edmunda i Józefy Jadwigi z Dzierżanowskich.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich ps. „Strzembosz”. Do jesieni 1916 r. służył w II dyonie 2 puł LP.

Po 1918 r. w WP. W maju 1919 r. ukończył szkołę pilotów w Krakowie, był absolwentem szkoły pilotażu na lotnisku Ławica koło Poznania. Następnie był pilotem 1 esk. wywiadowczej. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. Po zakończeniu wojny w 1 plotn, po czym przeniesiony został do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. pil. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce studiował rolnictwo w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i w 1925 r. uzyskał dyplom inżyniera rolnika. Był wówczas członkiem korporacji akademickiej Welecja.

Następnie pracował w banku rolnym oraz gospodarował w majątku Duki koło Tarczyna.

28 sierpnia 1939 r. zmobilizowany do WP. Służył w Dowództwie Lotnictwa MSWojsk.

Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po agresji sowieckiej z 17 września opuścił kraj. 16 lipca 1940 r. dotarł do Wlk. Brytanii. Przydzielony do Stacji Zbornej Oficerów w Rothesay na wyspie Bute. W końcu grudnia 1941 r. był oficerem wywiadu lotniczego w 303 dywizjonie myśliwskim. Awansował do stopnia kpt. pil.

Po zakończeniu wojny i demobilizacji zamieszkał w Wlk. Brytanii.

Zmarł 10 marca 1987 r. w Leeds i został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy ul. Ogrodowej w Łodzi.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Żonaty (od 29 IX 1928) z Marią Kłos, małżeństwo to było bezpotomne.