Urodziła się 7 kwietnia 1880 r. w Sosnówce (Żółwinie?). Córka Stanisława i Aleksandry z Zielińskich.
W czasie I wojny światowej od stycznia 1915 r. kierowała pracami Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego.
W niepodległej Polsce mieszkała w Warszawie. Pracowała jako urzędniczka (radca) VII st. służbowego w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Pisarka i tłumaczka.
Po II wojnie światowej mieszkała w Łodzi. Pracowała jako lektorka języka włoskiego na Uniwersytecie Łódzkim.
Zmarła 22 marca 1967 r. w Łodzi i została pochowana na tamtejszym Starym Cmentarzu przy ul. Ogrodowej kwar. 7B.
Odznaczona złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.
Zamężna z Marianem Grotowskim, małżeństwo to było bezpotomne.
„Dziennik Łódzki” nr 70/1967; „Monitor Polski” nr 64/1937.