Urodziła się w 1859 r. w Warszawie w rodzinie żydowskiej. Córka Jakuba, kupca, i Pauliny z Heilpernów.
Kształciła się na prywatnej pensji. Od 1877 r. była bliską współpracownicą Filipiny Płaskowickiej, założycielki pierwszego koła socjalistycznego kobiet. W 1878 r. współpracowała przy tworzeniu pierwszych kółek socjalistycznych w Warszawie. Utrzymywała łączność z uwięzionymi w X pawilonie warszawskiej cytadeli działaczami. Aresztowana w sierpniu 1878 r., po złożeniu kaucji zwolniona z X pawilonu. Wznowiła wówczas działalność socjalistyczną. Aresztowana ponownie w kwietniu 1879 r. i osadzona w X pawilonie. Skazana w trybie administracyjnym (14 kwietnia 1880) na sześć miesięcy więzienia, a następnie jawny dozór policji, po odbyciu wyroku w maju 1881 r. dobrowolnie wyjechała z narzeczonym Zymutem Heryngiem na Syberię. Początkowo przebywała w Krasnojarsku, a następnie w Jenisejsku.
Po powrocie z zesłania od 1882 r. mieszkała w Warszawie. W okresie rewolucji 1905-1907 r. aktywna działaczka PPS. Była członkiem Warszawskiego Komitetu Robotniczego i delegatką na VIII zjazd partii (1906 r.). W 1906 r. uczestniczyła w działalności OB na terenie Łodzi. Od listopada tego roku w PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W czasie swojego pobytu w Galicji (od 1907 r.) działała w organizacji kobiecej PPS.
W okresie I wojny światowej pracowała w Warszawie w Biurze Porad dla Bezdomnych oraz była sekretarzem zarządu Tow. Ochrony Kobiet.
Zmarła 13 października 1916 r. w Warszawie.
Pośmiertnie odznaczona Medalem Niepodległości.
Zmężna z Zygmuntem Heyngiem (zob.), miała z nim córki Stefanię (1881-1937), Jadwigę (10IV 1884-20 XII 1957) zamężną Balicką, lekarza, oraz synów Jerzego (13 III 1886-25 XII 1937, prawnika, komunistę, straconego w Moskwie, Juliana (1888-1920?) i Edarda, zmarłegow dzieciństwie.
„Monitor Polski” nr 300/1930; A. Pacholczykowa, w: Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego t. 2, Warszawa 1987; Red., w: Polski Słownik Biograficzny t. IX z 1960-1961.