Urodził się 20 lipca 1892 r. w Radziwiliszkach pow. Szawle na Litwie. Syn Stanisława i Aleksandry z Dowgiałłów.
Ukończył cztery klasy gimnazjum.
W czasie I wojny światowej w armii rosyjskiej. Od 15 września 1917 r. w I Korpusie Polskim w Rosji. Po jego demobilizacji w 1918 r. powrócił do kraju.
Od 6 listopada 1918 r. w WP. Służył w 22 pp, a od 1919 r. w 34 pp. 25 października 1921 r. został przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Podjął wówczas służbę w baonach celnych i Wojskowej Straży Granicznej. Od 1 listopada 1923 r. w policji. Od 1928 r. był kierownikiem komisariatów w Wilnie. Awansowany 1 lipca 1930 r. na komisarza, 17 lipca został komendantem powiatowym policji w Chodzieży, a potem w Kościanie, Grudziądzu i Nowym Mieście Lubawskim.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r., podczas której po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 01 z pierwszych dni kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości, pośmiertnie (2007) awansował na nadkomisarza.
Jest patronem policji województwa warmińsko-mazurskiego, przed budynkiem komendy wojewódzkiej w Olsztynie znajduje się tablica poświęcona jego pamięci, jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.