Urodził się 8 grudnia 1893 r. Syn Łukasza, kupca, i Franciszki (zob.). Brat Eugeniusza (zob.).
Po uzyskaniu matury studiował na Politechnice Lwowskiej.
Członek Polskich Drużyn Strzeleckich; założył PDS w Krasnymstawie.
Od połowy listopada 1918 r. w WP. Służył w komp. krasnostawskiej 35 pp. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami. Od 30 marca 1919 r. dowodził tą komp. (8 komp.). W składzie pułku brał udział w wojnie z bolszewikami.
Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919 i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na mjr. piech., w 35 pp służył co najmniej do 1924 r. W 1928 r. dowodził I baonem 68 pp. Następnie służył w Szkole Gazowej (1932, 1935). Awansowany 19 marca 1939 r. na ppłk. uzbr., sprawował wówczas funkcję dyrektora nauk w Szkole Obrony Przeciwgazowej w Trauguttowie koło Brześcia n. Bugiem.
Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. W lipcu 1940 r. przebywał w Obozie Oficerskim w Peebles (1 KP).
Dalsze jego losy są nieznane.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony dwukrotnie Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; F. Żurek, Powiat krasnostawski w walce o wolność, Warszawa 1937.